وحدت از مهم ترین عوامل عزت مسلمانان در برابر قدرت های بیگانه است اما سوال مهمی که پیش روست این است که: با وجود اختلافات بین دو مذهب بزرگ اسلامی  - شیعه و اهل سنت - وحدت چگونه امکان پذیر است ؟

لازمه وحدت این نیست که همه شیعیان ، سنی شوند یا همه اهل تسنن به مذهب شیعه بپیوندند بلکه آسانترین راه رسیدن به وحدت و در پی آن پیشرفت مسلمانان ، قبول فقه شیعه به عنوان یکی از مذاهب فقهی اسلامی است . مگر اهل تسنن شامل چهار مذهب متفاوت فقهی نیستند که هر یک به امامی اقتدا کرده و از او تقلید می کنند . چه اشکالی دارد که شیعیان به عالم ترین دانشمند معاصر بزرگان اهل تسنن یعنی امام جعفر صادق علیه السام اقتدا کرده اند . چگونه می شود که  بزرگان اهل تسنن در کلاس امام صادق زانو زده و از او علم می آموزند ولی به ما خرده می گیرند که چرا از او پیروی میکنید . مگر به اعتراف بزرگان اهل سنت علی ابن ابی طالب علیه السلام دانشمند ترین فرد در زمان خود نبود ؟ مگر او را عالم اهل بیت نبوت نمی دانستند ؟ مگر از او در مسایل زیادی مشاوره نمی گرفتند ؟ مگر بزرگان اهل سنت اعتراف نکرده اند که اگر علی نبود ما هلاک شده بودیم ؟ مگر علی از صحابه بزرگ پیامبر نبود ؟ بردارم سنی ام ، شما همه صحابه را عادل می دانید و ما شیعیان به صحابه بزرگ پیامبر ، یار و یاور او ، ولی مومنان در قرآن ، علی ابن ابی طالب اقتدا کرده ایم و فقه خود را از او و علمای مورد تایید او گرفته ایم این اشکالی دارد ؟ با تایید فقه شیعی به عنوان فقه رسمی اسلامی در جهت اعتلای وحدت اسلامی و باز شدن افق های جدیدی برای مبادله اطلاعات و بحث و گفت و گو باز نماییم . ان شاء الله

والسلام علی من اتبع الهدی